A nena dos cabelos vermellos pasou un verán no bosque.
Encontrou un bo sitio onde acampar nas landras... e polas mañás viña un Gaio a desexarlle bos días.
Ela espertaba con pelos de tola, e asomaba pola súa colcha de ceo, a ver que lle aportaría o novo día. O Gaio quedaba alí observando como despertaba e saia do refuxio, para acercala o río e así comezar cun bo chapuzón.
2 comentarios:
Muy Bonito, los tonos perfectos, es un ave que me gusta mucho y, la idea de acampar en la bellota..., genial. Un saludo.
Gracias Arturo, sigo practicando los pájaros para acabar cogiendo más soltura, pero el lápiz dirige mi mente y me cuesta.
Sería un buen lugar de acampada especialmente para ver aves e insectos, disfrutando la frescura que da el carballo y de la altura :D Que buen despertar...
Saludiños.
Publicar un comentario