"Entre a realidade e os soños trazo líneas e cores nos papeis"

jueves, 16 de diciembre de 2010

Árbores caducos, floridos...

Algunhas cousas pequenas...






2 comentarios:

grifoll - comunicat important dijo...

Olalla, lo que veo de ti ( te recuerdo que hago mil faltas - me lío con el catalàn que no veas-)és arte, però arte del de verdad, sincero, trabajado con el corazón, un corazón que parece ser de aquellos que ya no se llevan. Hay bondad, amor, vida, textura, ternura, imaginación desbordante. Me encanta todo lo que haces!!! Muchísimo!!! De verdad que hacía ya demasiado que no encontraba algo tan auténtico, tan mágico...


GrÀCIAS!!!! (¿ves por dónde se me van los acentos...?y si sólo fuera eso ( para que rime :) un beso!

Unknown dijo...

:D
Muchas gracias!!! Nuevamente!!! Así da gusto jajaja. No enserio, me alegra saber que te llega, aunque no creo que me merezca tan grandes palabras como arte del de verdad, sincero, hombre de corazón es aunque a veces está la cabeza a molestar. Bueno , que vamos que se agradece tu opinión sobretodo con ese positivismo así da gusto. Aunque te reconozco que no soy muy de aceptar halagos, hago un poco como las avestruces, escondo la cabeza bajo tierra jajaja :D

Un bikiño. Ya estaré vigilante de tu blog, por cierto de tu última entrada la de los guixos me encantó especialmente que pusieras todos los pasos. Siempre creí que vale que el finales importante pero lo divertido, lo entretenido lo que enriquece a uno es el proceso jaaj en esa última entrada la evolucióñn de las caras, al verdad es que te lo tuviste que pasar genial haciéndolo :D