A persoa da fiestra

Gústame saír ó balcón e ver as persoas pasar. Sinto a cidade de noite, escoito o seu silencio, ollo as súas rúas e son reflexos; parte da calma, parte dos pensamentos voan nese momento. Silencio, rúas baleiras cheas de luces que esperan acadar o ceo algunha vez, que esperan poder chegar ao día para durmir. Un paxaro rozoume, voaba lento, despistado...

Bos días...